Ondanks dat man en vrouw gelijk zijn, is dit beeld tot op heden niet geheel ingeburgerd in onze maatschappij. Zo is het nog steeds aan de orde van de dag dat vrouwen vaak minder verdienen in soortgelijke posities als mannen en wanneer kinderen op de planning staan dat de vrouw ook de tijd na de bevalling een carrière offer brengt. Voorop staat dat het iedere vrouw vrijstaat om te kiezen wat zij wil, hierbij is er geen goed of fout, jij als vrouw moet bepalen wat je wilt. Echter ben ik hierbij wel van mening dat het echt tijd is om het ouderwetse denken, de vrouw heeft ‘1 recht het aanrecht’ nu definitief achter ons te laten. Dat betekent gelijke rechten, plichten en kansen. Over dit thema kan ik een boek schrijven, maar in deze blog beperk ik mij tot het thema vrouwenquotum. Het vrouwenquotum een ‘booming’ thema, maar wat is eigenlijk het vrouwenquotum, wat zijn de voor- en tegenargumenten en wat vinden wij vrouwen eigenlijk van het vrouwenquotum?
Het intro klinkt wellicht best dramatisch, maar het thema gelijkheid tussen man en vrouw is nog steeds een actueel thema. Zo speelt op dit moment de vraag moeten we het vrouwenquotum opgenomen in artikel 2:166 Burgerlijk Wetboek verplichten. Het vrouwenquotum houdt in dat er een evenwichtige verdeling is in het bestuur en de raad van commissarissen in een onderneming, inhoudende dat het wenselijk is dat 30% vrouw moet zijn. Ik vroeg wat jullie dames vonden van het vrouwenquotum, circa 60% was van mening dat het daadwerkelijk verplichten van de 30% regel een goed idee is. De argumenten die hierbij naar voren kwamen:
- De 30% regel is voor nu een streefcijfer, tijd voor de vrouw aan de top te krijgen, dan maar met sancties en boetes.
- Het is triest dat het zo moet, maar het is tijd voor gelijkheid.
De lezeressen die tegen het vrouwenquotum waren hadden de volgende argumenten:
- Het maakt onze positie als vrouw zwak, we hebben namelijk wettelijke “bescherming” nodig – middels een vrouwenquotum – om tegen de mannenwereld op te kunnen boksen.
- De effectiviteit zal laag zijn, want door inzet van zogenoemde excuustruzen komen we alsnog niet bij ons doel.
Onze lezeres Lieke van Createinsights is van mening dat het vrouwenquotum een stap in de goede richting is, maar er veel meer moet gebeuren dan alleen een verplicht quotum, zij vertelde ons:
“Zelf heb ik zowel ondersteuning als tegenwerking gehad in mijn carrière. Als mid-twintiger werd ik verantwoordelijk voor een organisatie en tijdens mijn zwangerschappen werd er positief en negatief op gereageerd. Vooral voor de oudere generatie leek een gezin en carrière een onhoudbare situatie. Daarna nog een directiefunctie gehad bij een leuk bedrijf, waar verder alleen maar mannen werkten en waar ik zag hoe goed een man/vrouw combinatie kan werken. Inmiddels een eigen bedrijf gestart waarmee ik de wens van iets meer balans in mijn leven kan vervullen. Ook al werk ik meer uren, ik heb ook meer mogelijkheden om onderdeel te zijn van de dagelijkse gang van zaken van mijn gezin en daar geniet ik volop van. Dat doet verder geen afbreuk aan mijn intelligentie of inzet. Dus wil je zorgen dat er meer vrouwen aan de top komen, zorg dan voor ondersteuning op de hele route omhoog.”
Al met al is er voor beide kanten wat te zeggen. Aan de ene kant is het triest dat het überhaupt moet en aan de andere kant is het tijd voor verandering en moet er actie ondernomen worden.
Wellicht is het een idee om het gehele voortraject om vrouwen in de top te krijgen – zoals Lieke betoogt – maar eens goed onder de loep te nemen. Wanneer dat fundament goed is dan komt er wellicht van nature een evenredige verdeling tussen man en vrouw in topposities. Een evenredige verdeling tussen man en vrouw in topposities is alleen maar goed voor de ontwikkeling van een bedrijf, door man- en vrouwkracht te verbinden in de top kan je nog meer bereiken.
